Schamele ontslagvergoeding
De werkgever wilde snel van de kapster afkomen met een beëindigingsovereenkomst, zonder transitievergoeding. De medewerker ging niet akkoord en ook het UWV gaf geen toestemming voor ontslag. In eerste instantie kreeg ze een ontslagvergoeding van € 4.000. Ze nam hier geen genoegen mee en ging in hoger beroep. De Hoge raad veegde enkele argumenten uit de eerdere uitspraak van tafel. Persoonlijke omstandigheden tellen wél mee in het bepalen van de billijke vergoeding.
Bepalen hoogte billijke vergoeding?
Bedragen die door rechters worden toegekend als billijke vergoeding kunnen nogal uiteenlopen. Alhoewel de uitspraak geen strikte richtlijnen geeft, wordt wel duidelijk dat de volgende factoren wel meespelen in het bepalen van de billijke vergoeding:
- Of de medewerker inmiddels ander werk heeft gevonden.
- Duur van het dienstverband van de medewerker.
- Wat de inkomsten zijn uit het eventuele nieuwe werk.
- Welk inkomen de medewerker verdiend zou hebben als de opzegging zou zijn vernietigd.
- Welke inkomsten de medewerker in redelijkheid in de toekomst kan verwerven.
Versoberde ontslagvergoeding ongedaan gemaakt?
De uitspraak van de Hoge Raad werd door alle media opgepikt. Echter, de conclusie dat de versoberde ontslagvergoeding uit de Wwz door deze uitspraak gedeeltelijk is teruggedraaid, is niet terecht. Zo constateerde ook de Volkskrant afgelopen week. De transitievergoeding blijft zoals hij is. De billijke vergoeding is slechts voor de medewerker van wie de werkgever het wel erg bont heeft gemaakt. Dat is meer uitzondering dan regel. Zolang u niet werkelijk alle bestaande ontslagregels overtreedt, hoeft u zich voorlopig geen zorgen te maken over extreme billijke vergoedingen.
Bron: Hr-select.nl